3 czerwca, w Filharmonii Narodowej w Warszawie podczas uroczystej Gali „Teraz Polska” Bronisław Komorowski, Prezydent RP w latach 2010-2015 otrzymał statuetkę „Honorowy Wybitny Polak”.

Do tej pory takie wyróżnienie otrzymali: Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, prof. Lech Kaczyński (pośmiertnie), prof. Jerzy Buzek oraz Tadeusz Mazowiecki.

Prezydent Bronisław Komorowski powiedział ze sceny:

- Zdarzyło się tak kiedyś, że moje własne dzieci publicznie powiedziały: „nasz ojciec zawsze był zakręcony na punkcie Polski”. Nie ukrywam, że wzruszyłem się wtedy niezwykle i do tej pory wspominam tę chwilę, traktując ją jako największy ojcowski sukces.

Dzisiaj czuję podobne wzruszenie, gdy odbieram wyróżnienie „Teraz Polska”, bo mam wrażenie, że jestem w gronie osób, które w jakiejś mierze są również „zakręcone na punkcie Polski” i w praktyce realizują mądry polski patriotyzm, w wymiarze przede wszystkim gospodarczym, ale nie tylko. Na szczęście takich ludzi jest bardzo wielu, a nie zawsze tak było.

Nie zawsze było tak, że mogliśmy korzystać z mądrości i doświadczeń innych narodów w zakresie tworzenia gospodarki otwartej na inicjatywy ludzkie, a także na ludzkie ryzyka. To wszystko przyszło 4 czerwca 1989 roku wraz z wielką przebudową naszej ojczyzny, kiedy to zatryumfowała nie tylko wolność i demokracja, nie tylko suwerenność naszej ojczyzny, ale także wolny rynek.

Nie zawsze tak było, co może zilustrować choćby anegdota z mojego życia. W stanie wojennym siedziałem w obozie internowania w Jaworzu na poligonie drawskim. W takich miejscach jest dużo czasu na rozmowy. Można rozmawiać o kobietach, o alkoholu, można o polityce, a my rozmawialiśmy głównie o ojczyźnie i przyszłości ustrojowej państwa polskiego. Zgromadzona była w tym obozie elita Solidarności, późniejsi premierzy, ministrowie i senatorowie, i wszyscy mówili o socjalizmie z elementami wolnego rynku.  Nikt nie mówił o kapitalizmie, nikt nie marzył nawet o pełnym wolnym rynku. Na spacerniaku ukształtowała się czteroosobowa frakcja prokapitalistyczna na czele z prof. Kurowskim i Maćkiem Rayzacherem – aktorem i wnukiem przedwojennego fabrykanta, wytwarzającego gumkę myszkę. Trzecim członkiem tej frakcji był radykał polityczny Stefan Niesiołowski, a czwartym byłem ja. Chodziliśmy razem po spacerniaku manifestując naszą odrębność ideową.

Dziś odczuwam wielką satysfakcję, kiedy widzę pełną salę ludzi realizujących gospodarkę wolnorynkową. To Państwo tworzycie wielki sukces gospodarczy ostatnich 30. lat, który nie byłby możliwy gdybyśmy wtedy nie zerwali uwikłań ideologicznych czasów PRL-u.

Pragnę podziękować Kapitule Godła „Teraz Polska” za wyróżnienie, które jest dla mnie niezwykle ważne. Czuję dumę z tego, że znalazłem się między dobrymi polskimi owocami, dobrym polskim makaronem, dobrymi polskimi łóżkami dla dzieci. Że wśród najlepszych polskich produktów znalazło się także miejsce dla mnie – byłego prezydenta. Szczególnie jestem wdzięczny, że nastąpiło to w przeddzień rocznicy 4 czerwca. Wyróżnienie traktuję jako gest podziękowania pod adresem całego pokolenia ludzi Solidarności, którzy dzięki swojej działalności dali szansę na przebudowę Polski i polskiej gospodarki. Dziękuje, że Państwo potrafiliście tę szanse wykorzystać.

Bronisław Komorowski

Historyk, działacz opozycji antykomunistycznej. W wolnej Polsce poseł RP, minister obrony narodowej, marszałek Sejmu RP. W latach 2010–2015 prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.

Urodził się 4 czerwca 1952 r. w Obornikach Śląskich koło Wrocławia. Wychował się w rodzinie inteligenckiej o silnych tradycjach ziemiańskich i niepodległościowych. W domu rodzinnym uczył się patriotyzmu, przywiązania do wartości obywatelskich, szacunku dla tradycji i umiłowania wolności.

Już jako uczeń XXIV LO im. Cypriana Norwida w Warszawie angażował się w działalność opozycyjną – brał udział w manifestacjach, między innymi w czasie wydarzeń marcowych w 1968 r. Pierwszy raz został aresztowany w grudniu 1971 r., w wieku 19 lat. W 1976 r. uczestniczył w akcjach pomocy dla poszkodowanych robotników Radomia i Ursusa. Współpracował czynnie z Komitetem Obrony Robotników oraz Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Organizował manifestacje patriotyczne, był wydawcą prasy podziemnej.

W 1977 r. obronił pracę magisterską na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach pracował w Zespole Prasy PAX, a w latach 1980–1981 – w Ośrodku Badań Społecznych NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze. Od września 1982 r. był redaktorem niezależnego, podziemnego pisma „ABC. Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne”, poświęconego współpracy krajów tego regionu. W ciągu wielu lat działalności opozycyjnej był represjonowany i wielokrotnie aresztowany, a w stanie wojennym – internowany. Do 1989 r. wykładał historię w niższym seminarium duchownym w Niepokalanowie.

W wolnej Polsce Bronisław Komorowski zaangażował się w działalność publiczną. W latach 1989–1990 stał na czele gabinetu ministra Aleksandra Halla w Urzędzie Rady Ministrów. Od 1991 do 2010 r. był posłem na Sejm RP. Pracował w Komisji ds. Polaków poza granicami kraju, Komisji Obrony Narodowej i Komisji Spraw Zagranicznych.

W latach 1990–1993 – w rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego i Hanny Suchockiej – był wiceministrem obrony narodowej ds. wychowawczo-społecznych. W latach 2000–2001, w rządzie Jerzego Buzka, stał na czele Ministerstwa Obrony Narodowej. W październiku 2005 r. został wybrany na wicemarszałka Sejmu V kadencji, a w listopadzie 2007 r. – na marszałka Sejmu VI kadencji.

Po tragicznej śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego w katastrofie smoleńskiej 10 kwietnia 2010 r., zgodnie z przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Bronisław Komorowski – jako marszałek Sejmu – wykonywał obowiązki prezydenta RP. Funkcję tę sprawował do 8 lipca 2010 r., kiedy zrezygnował ze stanowiska marszałka Sejmu. Wygrał wybory prezydenckie 4 lipca 2010 r. Urząd objął 6 sierpnia 2010 r., składając przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym.

Kadencja prezydenta RP Bronisława Komorowskiego zakończyła się 6 sierpnia 2015 r.